Lonneke liet zich omscholen van verloskundige tot triagist in opleiding
De overeenkomsten tussen de twee specialismen
Lonneke van Mook is al járen een zorgexpert: voordat ze vorig jaar bij Huisartsenposten (HAP) Oost-Brabant aan de slag ging als triagist in opleiding, was ze vijftien jaar verloskundige. Lonneke ziet veel parallellen tussen het werk als verloskundige en als triagist. Ze vertelt er meer over.
Vind je nieuwe zorguitdaging bij HAP Oost-Brabant!
Overeenkomst 1. Onvoorspelbaar
Je weet tijdens de werkdag in het triagecentrum nooit wat je kunt verwachten. “Dat geldt ook voor het begeleiden van zwangerschappen”, zegt Lonneke, die ruime ervaring heeft als verloskundige. De plek ‘waar haar hart ligt’, zoals ze zelf vertelt. Na een auto-ongeluk en een flinke revalidatietijd bleek dat ze dat beroep niet meer kon uitoefenen. Positief als ze is, zocht ze naar wat ze nog wél kon, en dan het liefst een baan in de gezondheidszorg.
Overeenkomst 2. Actieve zorg
Precies op dat moment kwam een advertentie van Huisartsenposten Oost-Brabant voorbij. Die sprak haar meteen aan. Onder andere door de onvoorspelbaarheid van het werk, maar dat was slechts de eerste overeenkomst. Lonneke: “Het was nog altijd in de actieve zorg, waarbij je meteen moet beslissen en handelen. Dat trok mij. Het bood mij een mooie en waardevolle uitdaging.”
Overeenkomst 3. Onregelmatig
Lonneke las in de advertentie dat mensen met allerlei medische achtergronden werden gezocht: van fysiotherapie tot verloskunde. “Toen dacht ik: hé, wie weet is dat iets voor mij.” Ze solliciteerde en kwam door de voorrondes. “Daarna mocht ik een kijkje nemen op de werkvloer. Daar kreeg ik alles mee over de hectiek van alle telefoontjes en de onregelmatige diensten. Ik werd er alleen maar enthousiaster door. Onregelmatigheid ben ik namelijk gewend.”
Overeenkomst 4. Alles is spannend in het begin
De kogel was door de kerk: Lonneke maakte de switch naar de functie van triagist in opleiding (tio). Voordat ze de headset opzette en aan de slag ging, kreeg ze verschillende lessen. Ze werkte eerst twee maanden als terugbeller, begon daarna aan de opleiding. Na de eerste opleidingsdagen startten ook de inwerksessies op de werkvloer, begeleid door een coach van Auxilio (het opleidingsinstituut). Na vijf inwerksessies en de laatste scholingsdag, nam een HAP-coach het inwerken over.
“In het begin is het allemaal spannend, zoals dat ook gaat tijdens een zwangerschap. Je bent zorgelijk, want je weet niet precies wat er komen gaat. Wat je wel weet, is dat het de wereld op zijn kop zet”, vertelt Lonneke. “Uiteindelijk wende ik, kreeg vertrouwen en werd steeds blijer. Je merkt dat je groeit, zoals het vertrouwen in een zwangerschap en de baby in de buik.”
Overeenkomst 5. Blijven leren
Na negen maanden – hoe toevallig – was Lonneke gediplomeerd en inmiddels werkt ze al een jaar als triagist. Toch leert ze iedere dag nog bij. “Er bestaat geen ‘triagistenhandleiding’, want ieder gesprek gaat anders. Van ieder telefoongesprek steek ik weer iets op.” Lonneke heeft haar plekje helemaal gevonden. “Ik ben blij met deze overstap.” De kers op de taart: ze is zelf aanspreekpunt voor nieuwe collega’s. “Dat is ontzettend leuk om te doen. Ik vind het geweldig. Zo is het cirkeltje rond.”
Kom ook werken als triagist