Blog – van verpleegkundige naar triagist
Van verpleegkundige naar triagist: Esther verbreedde haar kennis bij de HAP
Als kind wilde Esther alle opa’s en oma’s ter wereld in huis nemen om voor te zorgen. Geen wonder dat ze uiteindelijk 12,5 jaar in de thuiszorg werkte. Na een fijne tijd als verpleegkundige vond Esther het tijd voor meer verdieping en iets nieuws om zich in vast te bijten. Die uitdaging vond ze bij de Huisartsenspoedposten Oost-Brabant (HAP). Inmiddels werkt Esther dus niet meer als verpleegkundige aan het bed, maar is ze triagist, procescoördinator en lid van de OEG-commissie.
We spraken Esther over de stap van verpleegkundige naar triagist.
Een leerzame overstap
“Als verpleegkundige had ik weleens contact met de huisartsenspoedpost en dan was ik altijd nieuwsgierig naar hun werkwijzen. Toen de vacature voorbijkwam, solliciteerde ik direct.” Na een positief gesprek startte Esther als triagist in opleiding. “Tijdens de opleiding hoorde ik zóveel nieuwe termen, ziektebeelden en medicatievormen. Ik wist meteen: hier doe ik hele brede kennis op.”
“En nog steeds leer ik hier elke dag. Hoe meer ervaring je krijgt, hoe sneller je verbanden legt en hoe beter je beslissingen kunt maken. Bovendien brengt elke triagist kennis en ervaring mee als voormalig doktersassistent of verpleegkundige. Daardoor leren we veel van elkaar.”
Bredere doelgroep
In de thuiszorg stond Esther voornamelijk klaar voor ouderen. Nu is de doelgroep een stuk breder: “Van zwangerschap, kinderziektes en pubers tot volwassenen en senioren: je spreekt allerlei mensen, met elk een andere medische geschiedenis. De ene keer zijn er veel spoedgevallen en schakel je een ambulance in, de andere keer stel je mensen vooral gerust.”
Nóg meer uitdaging met extra taken
Esther is een bezige bij. “Het past bij mij om veel te schakelen en uitdaging te vinden in extra taken en nieuwe rollen. Zodra ik het triagistenvak onder de knie had, wilde ik daarom meer doen voor de HAP. Die mogelijkheid was er. Daarom ben ik nu naast triagist ook procescoördinator: ik zorg er in de avond en het weekend voor dat de werkzaamheden soepel verlopen, en ben aanspreekpunt voor collega’s en de huisarts.” Daarnaast is Esther lid van de OEG-commissie die calamiteiten verwerkt.
Als verpleegkundige niet meer aan het bed
“Ik kan me voorstellen dat verpleegkundigen het werk in de thuiszorg fysiek zwaar vinden. Zelf vond ik dat ook en sta ik inmiddels niet meer aan het bed. Toch was dit voor mij niet de grootste reden om een andere baan te zoeken.” Dat zat ‘m voor Esther echt in de nieuwe uitdaging. Een mooie bijkomstigheid zijn voor haar de werktijden bij de HAP. “Ik ben het altijd al gewend om niet op kantoortijden te werken. Dat is ideaal met kleine kinderen: je hebt overdag alle tijd en hoeft geen beroep te doen op de kinderopvang.”
Mensen helpen en geruststellen
“Ik vind het vooral fijn om mensen verder te helpen en ze gerust te stellen. Dat deed ik al in de thuiszorg en dat doe ik nu bij de HAP weer. Op een andere manier en op een grotere schaal. Met fijne collega’s om me heen, help ik nog steeds heel veel mensen. En daar doe ik het voor.”